Er wordt veel gesproken en getwist over vrouwelijk en mannelijk en wat nou precies gelijk zijn is. Daar is het laatste woord nog niet over gezegd.

Mijn ingang hierbij is de taal. Daarin kan ik duidelijk maken wat ik wil zeggen. Seksegerelateerde taal die de gelijkheid van alle mensen bevestigt, veroorzaakt tegelijkertijd die gelijkheid. 

Want ik ga er vanuit dat woorden creërende energie-bommetjes zijn. Woorden hebben een betekenis en hoe vaker een woord in beeld komt, hoe meer de betekenis ervan bewaarheid wordt. Wat aandacht krijgt wordt meer, wordt groter, wordt geloofwaardiger. Een miljoen keer 'zij' zeggen creeert iets anders dan een miljoen keer 'hij'. 

In mijn boek 'God is geen man, de noodzakelijke taalupdate na 3000 jaar', heb ik veel taalaspecten die niet seksegerelateerd correct zijn, gecorrigeerd en aangepast. Nu nog de boodschap verspreiden over de wereld. Dat kan razendsnel gaan. Want een idee dat rijp is om de wereld in te gaan, kan met geen 1000 legers tegengehouden worden. 

Tijdens Geluksroute Hilversum wil ik graag met mensen Ode an die Freude* zingen maar dan in een iets aangepaste vorm.

Lieve geluksbrengers en gelukszoekers in Hilversum. Ik wil met u een ode aan de Vreugde brengen. En tegelijkertijd de taal aanpassen aan onze tijd. :

Ik wil ‘het refrijn’ van De 9^e Symphonie van Ludwig Van Beethoven met jullie zingen met een tekst die is geschreven door  Friedrich Von Schiller. Het is ons Europees volkslied:

De toegepaste veranderingen zijn:

*Kinder in plaats van ‘tochter’

**Geschwister (Duits voor ‘zussen en broers’) in plaats van ‘bruder’.

***Geswister wordt hier als nieuw Nederlands woord gebruikt.